Lüderitz – Naminus

Enkel het feit dat u door de Namibwoestijn moet rijden om bij Lüderitz uit te komen, maakt dat u weet dat u zich niet in Duitsland bevindt. Hier vindt u Duitse straatnamen, Lutherse kerken en een ‘Konditorei’ zoals bij onze Oosterburen. Toch waren het de Portugezen die als eerste Europeanen op deze plek in Namibië voet aan wal zetten. Ontdekkingsreiziger Bartholomeu Dias richtte in 1487 een kruis op, op de plaats waar nu Lüderitz ligt, en noemde de baai Angra Pequenha. Geïnteresseerd in dit woestijngebied waren de Portugezen niet en dus gebeurde er lange tijd niks. In 1883 voer Adolf Lüderitz vanaf Bremen de baai binnen en kocht deze en het omliggende land van de Nama-hoofdman. De Duitse vlag werd gehesen en de geschiedenis van Lüderitz begon. Eerst was dit het middelpunt van de Duitse kolonie in Zuid-West Afrika, maar later werden Windhoek en Swakopmund belangrijker. Vanaf augustus 2013 is de naam Lüderitz officieel vervangen door Naminus, dit vanwege de gevoelige geschiedenis tussen Namibië en de Duitse kolonisten.

In 1909 werd de eerste diamant gevonden toen men bezig was een spoorlijn aan te leggen vanaf Lüderitz. De goudkoorts woedde hevig en niet ver van Lüderitz werd het plaatsje Kolmanskop gesticht speciaal voor het personeel van de diamantmijnen. Het dorp floreerde door de goede diamantvondsten en er werd een school, ziekenhuis, theater, vele café’s, een casino en zelfs een bordeel (met uit Duitsland overgekomen dames) gebouwd. Vanaf 1920 werden er verder naar het zuiden grotere hoeveelheden diamant gevonden en de omgeving van Kolmanskop werd daardoor minder interessant voor mijners en de mensen trokken langzaam zuidwaarts achter de diamanten aan. Rond 1954 werd het plaatsje helemaal verlaten en werd het een zogenaamde ‘spookstad’ omgeven door zand. Voor toeristen is dit een zeer bijzondere plek om te bezoeken! U kunt een kaartje kopen bij het toeristenbureau in Lüderitz om toegang tot het gebied te krijgen, het theater is alleen te bezichtigen wanneer u een kaartje koopt mét rondleiding. Ten zuiden van Lüderitz ligt het deel van de Namib-woestijn waar diamanten gewonnen worden, dit zogenaamde ‘sperrgebiet’ is streng verboden om zelf te bezoeken. Ten noorden van Lüderitz ligt het Namib Naukluft National Park.

Ook Dias Point is voor toeristen te bezoeken, hier staat een replica van het kruis dat de Portugezen neerzetten bij aankomst in de baai en er is een klein koffiehuis. Een onverharde maar meestal goed begaanbare weg leidt u naar deze meestal winderige plek. Onderweg komt u langs Second Lagoon wat een goede plek is voor het spotten van een verscheidenheid aan zeevogels, flamingo´s, pinguins en zeehonden. Veel vogels broeden op de verschillende eilandjes voor de kust. Verder leven er zeerobben, zeeleeuwen en met een beetje geluk kunt u dolfijnen en walvissen zien. Ook kunt u onderweg springbokken, spiesbokken, struisvogels of een jakhals tegen komen. Vanaf Dias Point heeft u een prachtig uitzicht over de rotsen en de oceaan.

De door de Duitsers gebouwde Felsenkirche is gelegen op de Diamantberg en alleen aan het eind van de middag geopend voor bezoekers. De mooie gebrandschilderde ramen komen door de laagstaande zon goed tot hun recht. Wanneer u zich nog iets hoger op de Diamantberg begeeft, heeft u een goed uitzicht op het dorp en de Atlantische Oceaan. Naast de kerk is ook het Goerke Haus met haar opvallende blauwe dak te bezichtigen.

Het gebied kent een gematigd woestijnklimaat met een temperatuur die het gehele jaar rond de 20 graden ligt. De Benguelastroom die ijskoud water van de Zuidpool naar de Namibische kust voert, maakt dat zwemmen niet erg populair is. Wel kunt u een wandeling maken over de veelal verlaten stranden of wanneer de wind niet te sterk is, een boottocht maken om de dieren (dolfijnen, pinguins, watervogels etc) voor de kust nader te bekijken.